Pedro Sanchezen gobernuak Santos Cerdanen auziari buruzko osoko bilkura monografikoa gainditu du, eta parlamentari batek ere ez du legegintzaldia arriskuan jarriko lukeen pausorik eman. Hainbat astetako ziurgabetasun eta presio politikoaren ondoren, oposiziotik zein aliatuen partetik, erabakigarria izan da inbestidura-kideen jarrera objektiboa: keinu batzuekin edo besteekin, guztiek mantentzen dute gobernuari ematen dioten babesa, haren jarraipena ahalbidetuz.

EAJ kritiko agertu da, eta bere konfiantza "ZIUra bidean" dagoela esan du. Hala ere, babesa ez kentzea eta konfiantza edo hauteskundeak aurreratzea ez eskatzea erabaki du. Jarrera horrek, tentsio handikoa bada ere, gobernuak aurrera egin dezan beharrezkoa den aritmetika parlamentarioa bermatzen du. Bestalde, Sumarrek ere bere babesa berretsi du, azken eskandaluen kudeaketarekin "ezberdintasunak" eta "asegabetasuna" erakutsi arren, une honetan gobernuarekin hausteko "arrazoi nahikorik" ez dagoela iritzita.

Gobernua sostengatzen duten gainerako alderdiek, EH Bilduren moduko alderdi soberanistek eta erregionalistek barne, antzeko jarrera izan dute: "kritikak" eta "ohartarazpenak", baina legegintzaldia ezegonkortu dezakeen ekintzara igaro gabe. Horrela, aliatuek Sanchezen dimisioa eta hauteskundeak ez eskatzea erabaki izanak, jarraitutasun instituzional baten aldeko mezu argia dakar berekin.

Osoko bilkuraren osteko agertokiak erakusten du, higadura politikoa eta barne-tentsioak gorabehera, legegintzaldiak zutik dirauela, eta PSOEk eutsi egiten diola aliatuek ekaitzaren erdian babes parlamentarioari eusteko hartutako erabaki esplizituari. Gobernuaren egonkortasuna, orain, jarrera hori denboran mantentzearen mende dago, bere kideen zaintza- eta eskakizun-testuinguru gero eta handiago batean.

Hala ere, egoerak aurrera egin dezake gobernuaren edo PSOEren finantziazioari lotutako ustelkeria kasu gehiago azaleratzen badira. Oraingoz, Sanchezek konfiantza eskatu du: "Politikari garbia naiz".