Ekainaren 13tik, Irango Errepublika Islamikoak misil balistiko eta drone bidez egindako erasoekin erantzun dio Israelgo Estatuari, sionistek Irango instalazio nuklearren eta helburu militarren aurka egindako bonbardaketak direla-eta. Israelgo Defentsa-Indarren (IDF) zifra ofizialen arabera, eskalada hasi zutenetik, Irandik 950 misil eta drone baino gehiago jaurti dituzte Palestinako lurralde okupatuetara, eta, pixkanaka, ugaritzen ari dira erasoen maiztasuna eta bolumena.
Inpaktu zuzenen tasa hazi egin da aurreko erasoekin alderatuta: azken astean, Irango misil balistikoen %25 inguruk eremu irekietara iristea lortu dute, eta ehuneko txiki batek Yafa/Tel Aviv, "Ramat Gan", "Rishon LeZion" eta "Petaj Tikva" bezalako hirietako defentsa-sistemak gainditu ditu, gutxienez 24 hildako eta 1.200 zauritu baino gehiago eraginez, baita azpiegituretan eta etxebizitzetan kalte nabarmenak sortuz ere. Ekainaren 16an, beste misil uholde batek zortzi pertsona hil eta 92 zauritu zituen sionistek hartutako eremuaren erdialdean, eta, gainera, Haifako portua eta findegia bezalako instalazio estrategikoei eragin zien.
Nahiz eta presioa handitu eta Irango misilen eraginkortasuna erlatiboki hobetu, Israelgo Estatuaren sistema antiaereoek gehienak geldiarazten jarraitzen dute, IDFren eta nazioarteko hedabideen arabera. Agintari sionistek nabarmendu dutenez, jaurtigai gehienak jenderik gabeko eremuetan erortzen dira oraindik ere, edo hegaz neutralizatzen dituzte. Dena den, onartzen dute defentsen saturazioak hiriguneetan inpaktu gehiago eragin ditzakeela, aurreko jaurtiketekin alderatuta.
Erabilitako misil motak
Iranek errepresalietan erabilitako misil gehienak Sejil eta Khorramshahr bezalako irismen ertaineko modelo balistikoak dira, 2.000 kilometrorainoko helburuak lortzeko gai direnak, baita gurutze-misilak eta irismen txikiagoko suziriak ere, BBC-k eta Euronews-ek diotenez. Sejil, adibidez, bi etapako misil balistiko bat da, 1990eko hamarkadan garatua, Irango inbentarioko arma zaharrenetako baina oraindik garrantzitsuenetako bat. Ipar Koreako teknologian oinarritutako Khorramshahr, berriz, misil astun eta azkarrenetakoa da Irango armategian, baina ez da Teheranek garatutako sistemen azken belaunaldikoa. AEBetako inteligentzia-zerbitzuen arabera, Iranek mota ezberdinetako 3.000 misil inguru ditu, gehienak lurpeko instalazioetan gordeta, baina kopuru zehatza ezin da egiaztatu.
Erasoak handiak izan arren, Iranek ez ditu oraindik misil aurreratuenak erabili, hala nola Fattah 2 hipersonikoa edo Soumar gurutzaldi-misila, biak ere aireko defentsa modernoetatik ihes egiteko eta helburuak zehaztasun handiagoz lortzeko gaitasunarekin. Behatzaile militarren ustez, misil balistiko konbentzionalen etengabeko erabilerak Iranen higatze-estrategiari erantzuten dio, bere armategi estrategikoaren zati bat erreserban mantentzen duen bitartean, bai eta Israelgo Estatuak jaurtiketa-plataformen eta zentro logistikoen gainean berriki egindako bonbardaketen ondoriozko muga operatiboei ere.