Iep!

Tira, aspaldi idatzi zenituzten iruzkin hauek, baina laster 11. atala aterako denez (24. Kapitulua landuko duena), eztabaida honi berriro heltzea oso aberasgarria izan daiteke. Auzi honekin zalantza planteatzen joango naiz, eta inor animatzen bada erantzuna ematen gehiago botako ditut. Izan ere, Junkalek egindako galdera hil ala biziko dilema izan da mugimendu komunistan (baita hortik kanpo ere), eta mami gehiago atera ahal zaiola uste dut:

Junkalek esandakoaren haritik, zer ondorioztatu dezakegu Marxen obratik ekoizpen indarren garapenaren eta langile klaseak paper historiko iraultzailea betetzearen artean?

Aitorrek Errusiaren kasura jo du. Berak esan bezala Vera Sassoulitch populistak Marxekin gurutzatutako gutunetan (1881) argi adierazten du azken honek ekoizpen indarren garapen kapitalista bat gabe ere iraultzaren aukera existitzen zela. Ez dut Aitorrek azaldutakoa errepikatuko.
Hala ere, kontua ez da sinplea bestelako testuak lantz ... Leer más

Iep!

Tira, aspaldi idatzi zenituzten iruzkin hauek, baina laster 11. atala aterako denez (24. Kapitulua landuko duena), eztabaida honi berriro heltzea oso aberasgarria izan daiteke. Auzi honekin zalantza planteatzen joango naiz, eta inor animatzen bada erantzuna ematen gehiago botako ditut. Izan ere, Junkalek egindako galdera hil ala biziko dilema izan da mugimendu komunistan (baita hortik kanpo ere), eta mami gehiago atera ahal zaiola uste dut:

Junkalek esandakoaren haritik, zer ondorioztatu dezakegu Marxen obratik ekoizpen indarren garapenaren eta langile klaseak paper historiko iraultzailea betetzearen artean?

Aitorrek Errusiaren kasura jo du. Berak esan bezala Vera Sassoulitch populistak Marxekin gurutzatutako gutunetan (1881) argi adierazten du azken honek ekoizpen indarren garapen kapitalista bat gabe ere iraultzaren aukera existitzen zela. Ez dut Aitorrek azaldutakoa errepikatuko.
Hala ere, kontua ez da sinplea bestelako testuak lantzean. Ospetsua izan da adibidez 1853-an Marxek Indiaren inguruan idatzitako artikulu hau:
``La industria moderna, llevada a la India por los ferrocarriles, destruirá la división hereditaria del trabajo, base de las castas hindúes, ese principal obstáculo para el progreso y el poderío de la India.

Todo cuanto se vea obligada a hacer en la India la burguesía inglesa no emancipará a las masas populares ni mejorará sustancialmente su condición social, pues tanto lo uno como lo otro no sólo dependen del desarrollo de las fuerzas productivas, sino de su apropiación por el pueblo. Pero lo que sí no dejará de hacer la burguesía es sentar las premisas materiales necesarias para la realización de ambas empresas. ¿Acaso la burguesía ha hecho nunca algo más? ¿Cuándo ha realizado algún progreso sin arrastrar a individuos aislados y a pueblos enteros por la sangre y el lodo, la miseria y la degradación?

Los hindúes no podrán recoger los frutos de los nuevos elementos de la sociedad, que ha sembrado entre ellos la burguesía británica, mientras en la misma Gran Bretaña las actuales clases gobernantes no sean desalojadas por el proletariado industrial, o mientras los propios hindúes no sean lo bastante fuertes para acabar de una vez y para siempre con el yugo británico.´´

Irakurri nahi duenak hemen du osorik: https://rolandoastarita.blog/2011/10/01/inglaterra-india-marx/

Nik neuk behintzat argi dut honek ez duela Marxen posizioa teleología bat bihurtzen, eta testu hau ez dela kolonialismoaren apologia bat bistan da. Asmo txarrarekin eta testuingururik gabe egindako interpretazioa litzake hori. Hala ere, Marxek ekoizpen indarren garapen gradu zehatz bat prozesu iraultzailerako aurrebaldintza gisa ezarri izanak arazo handiak ekarri izan ditu marxismoaren baitan, hirugarren munduan bereziki. Ekoizpen indarren garapena zentro inperialistatik periferiara esportatzea progreso gisa hartzearen ideia honek iraultzarako bide alternatiboak ezeztatzen dituela esan izan da, bai eta eurozentrismoa erreproduzitzen duela ere.

Hemendik galdera dexente ditut, baina gehiegi ez luzatzeko zuzenenekin has gaitezke:

Alde batetik, beraz, nola bateratu daitezke bi postura ezberdin hauek? Ala 50. hamarkadako eta 80.hamarkadako Marx bata bestearen aurka daude? Eta bestetik, gaur egun mundu osoan ekoizpen modu kapitalista erabat ezarria egonda, nola eragiten du herrialdeen ekoizpen indarren garapenaren ezberdintasunak beren iraultzarako aukeretan? Zentro inperialistan ala periferian baldintza hobeak daude?