Emmanuel Macron presidenteak 48 orduko epea eman dio Sébastien Lecornu lehen ministro ohiari, "V. Errepublika egonkortzea" ahalbidetuko duen gehiengo parlamentarioa berrosatzen saiatzeko. Eliseoak atzo jakitera eman zuenez, Lecornuk "ekintza- eta egonkortasun-plataforma bat zehaztu" beharko du asteazken gaua baino lehen. Macronek une horretan hartuko omen ditu ordurako "ezartzen diren erabakiak", Frantziako Asanblea Nazionala berriro desegitea baztertu gabe.

Lecornuk dimisioa aurkeztu zuen atzo, kargurako izendatua izan eta 27 egunera, eta gobernu berriaren eraketa iragarri eta 24 ordu baino gutxiagora. Defentsa ministro ohiak beste bilera sorta bat hasiko du gaur "socle commun" delakoaren alderdiekin (presidentetza-blokearen eta Errepublikanoen arteko koalizio hauskorra). Le Monde-k aurreratu duenez, Batzar Nazionaleko eta Senatuko presidenteek ere parte hartuko dute elkarrizketa horietan.

Presidentearen ingurukoek berretsi dutenez, egiteko horrek "ez du esan nahi Lecornuk gobernuan jarraituko duenik", eta buruzagiak berak baztertu egin du berriro ere lehen ministro izendatzea. Negoziazioak porrot eginez gero, Eliseoak hauteskunde legegile berriak deitzeko aukera zabalik mantentzen du, nahiz eta Macronek berak fronte guztien presio gero eta handiagoei aurre egin behar dien. Eskuin muturreko oposizioak, Marine Le Pen eta Jordan Bardella buru dituenak, "hautetsontzietara itzultzea" eskatzen du, eta La France Insoumise alderdiak 104 diputatuk sinatutako kargugabetze-mozioa erregistratu du.

PSk eta ekologistek edozein gobernu berri "indar progresistekin egindako akordio batetik" sor dadila eskatu dute. Boris Vallaud PSko Parlamentuko buruak BMF-TVn esan du bere alderdia prest dagoela "erantzukizuneko gobernu batean" parte hartzeko. Marine Tondelier Berdeen buruzagiak, berriz, ironiaz hitz egin du "bere arrokari lapa bat bezala eusten dion eta gainbeheran dagoen mundu politiko bati buruz".

Macronek bere agintaldiko krisi politiko handienetako bati aurre egin behar dio berriz, elkar blokeatzen duten hiru zatitan banatutako gehiengo batekin, eta Bruselak eskatzen dituen erreforma ekonomiko eta fiskalak blokeatzen dituen ziurgabetasun instituzional batean murgildurik.